Dom Aoi'ego

- Najlepiej będzie jak ci to pokażę.
Pocałowałem go czule w policzek i założyłem okulary.
- Patrz i się ucz.
Poleciłem i wziąłem pada. Zacząłem pokazywać mu wszystko w praktyce. Nie umiałem się na niego denerwować, więc nie musiał za bardzo przepraszać.

Zamruczał cicho i przymknął oczy, czując jego usta na swoim policzku. Naprawdę to lubił! Skinął głową. Obserwował uważnie jak młodszy gra, również słuchając jego słów.
- Chyba już rozumiem. Pokaż tego pada. - Wyciągnął dłoń.

Podałem mu to urządzenie z lekkim uśmiechem.
- Na pewno sobie poradzisz.
Zapewniłem go, zdejmując okulary, nie lubiłem ich i nie polubię. Oparłem się delikatnie o jego ramię, zerkając mu na ręce, żeby zobaczyć co robi.

Złapał za pada i po krótkim zastanowieniu zaczął grać. Początkowo kiepsko mu szło, ale z czasem jako tako to opanował. Nie spodziewajmy się rewelacji, ale jednak jakoś szło.

- Dobrze ci idzie.
Pochwaliłem go i pocałowałem w policzek, zauważyłem, że lubi jak go tak całuję. Nie szło mu tak źle, może nie był świetny, ale zły też i byłem dumny, że tak szybko się uczył.

-Serio? - Uśmiechnął się szeroko, jak jakiś głupek, zerkając kątem oka na lalkarza. Cóż, męska duma Agarona została właśnie miło połechtana. No, bo elf jak każdy facet lubił słuchać, że coś mu dobrze wychodzi. Jakżeby mogło być inaczej.
- Jakąś nagrodę dostanę?

- Może.
Powiedziałem z lekkim uśmiechem.
- Daję ci w nagrodę jedno życzenie, oczywiście takie w ramach rozsądku.
Dodałem po chwili namysłu i spojrzałem na niego z uśmiechem. Nie chciałem stracić wzroku, chciałem patrzeć na niego już tak zawsze.

Agaron wciskał wszystkie przyciski, aż w końcu na ekranie pojawił się napis, oznajmiający pauzę. Odwrócił głowę w stronę lalkarza, mrużąc nieco oczy. Co mógłby sobie zażyczyć? Oczywiście po głowie chodziły mu same brudne myśli, ale o to prosił nie będzie. Co to, to nie.
-Hmm, a co możesz mi zaproponować?

- Mogę robić za twojego służącego, ugotować ci pyszny obiad, namalować cię, nie wiem, co tylko zechcesz.
Powiedziałem po chwili namysłu i uśmiechnąłem się ciepło. Mogłem zrobić dla niego na prawdę wszystko, nawet bez tej jego nagrody za to, że dobrze mu idzie.

- Ten obiad brzmi nieźle. - Uśmiechnął się delikatnie, odgarniając kosmyk swoich rudych włosów za ucho. Przez chwilę przyglądał się lalkarzowi, ale w końcu pochylił się nad nim i ucałował delikatnie jego wargi. A co!

Zamruczałem i przymykając oczy, odwzajemniłem chętnie pocałunek. Objąłem go za szyję i przysunąłem się bliżej niego.
- To co sobie życzysz na obiad?
Uśmiechnąłem się uroczo i spojrzałem na niego z zaciekawieniem.

Uśmiechnął się do siebie, gdy Aoi odwzajemnił pocałunek. Odłożył pada na stół i objął mocno młodszego w pasie, zmuszając go do tego, by siadł na jego kolanach.
- W sumie to cokolwiek. Coś... Coś ostrego bym zjadł. - Skinął delikatnie głową, jedną z dłoni gładząc plecy lalkarza.

- Da się zrobić.
Zamruczałem i sam go czule pocałowałem, ale mnie odważnie niż on mnie. Uwielbiałem go, kolor jego oczu, jego włosy, jego zapach i smak jego ust. Chętnie częściej bym go całował, ale nie chciałem go za bardzo tym męczyć.

- To świetnie. - Uśmiechnął się szeroko. Przymknął oczy, czując ten pocałunek. Zaraz wpił się czule w jego wargi, z niewielką dozą namiętności, ale jednak. Dłonią gładził jego plecy, drugą układając na jego udzie. Cóż, nie ma co ukrywać, że młodszy wcale nie był Agaronowi obojętny.

Przysunąłem się bliżej niego, nie przerywając pocałunku. Przylgnąłem wręcz do niego całym ciałem. Nie był dla mnie obojętny, pragnąłem nie tylko jego dotyku, ale też zwykłej obecności. Był dla mnie ważny i czułem, że to się nie zmieni.

Agaron wiedział jedno. Pragnął być przy młodszym, pragnął go chronić przed ewentualnym zagrożeniem i tak dalej. Chociaż nie był pewien czy to uczucie można było już nazwać miłością. Tak czy siak złych intencji nie miał. Nie zamierzał wykorzystywać młodszego. Nawet przez myśl mu to nie przeszło! Przejechał językiem po jego wargach, jedną z dłoni wsuwając pod jego koszulkę. Zaraz też oderwał się od jego ust i zaczął całować szyję, a co.

Mruczałem mu w usta głośno, przymykając oczy. Kiedy zszedł z pocałunkami na moją szyję odchyliłem głowę żeby dać mu lepszy dostęp. Jego dotyk działał na mnie tak pobudzająco i nie tylko, chciałem czuć go bardziej, ale trochę wstydziłem się poprosić, przynajmniej na głos.

Agaron w sumie w tej chwili nie myślał o niczym innym, niż o pocałunkach. W końcu jakby nie patrzeć lalkarz dopiero co przeżył swój pierwszy raz i gdyby zamierzali to zrobić teraz po tak krótkiej przerwie, to cóż... Raczej nie łatwo byłoby mu się w ogóle podnieść z łóżka. Szczególnie, iż elf tym razem nie byłby tak samo delikatny. Co się dziwić. To Inferni. Oni byli porywczy i aż dziw, że podczas tego pierwszego razu był taki delikatny. No nic. Ustami znaczył mokre ścieżki na szyi lalkarza, co jakiś czas delikatnie podgryzając jego skórę.

Chłonąłem jego dotyk, wzdychałem i mruczałem, czując na szyi jego usta i żeby. Jednak miałem mu zrobić obiad.
- Agaron, głodny?
Spojrzałem na niego spod przymkniętych powiek i uśmiechnąłem się uroczo. Jeszcze czułem lekki ból tyłka i na razie wolałem się wstrzymać z dalszą zabawą, chociaż zapowiadała się ciekawie.

Agaron uniósł głowę, by spojrzeć uważnie na lalkarza. Posłał mu delikatny, w sumie nieco tajemniczy uśmiech.
- Może trochę. - Skinął delikatnie głową i zaraz ucałował krótko jego wargi. Wysunął dłoń spod jego koszulki, zaprzestając głaskania jego pleców. No, nie będzie się nakręcał. Sam przecież był świadom jaki to był dyskomfort i w ogóle.

- Więc chodźmy do kuchni.
Zszedłem niechętnie z jego kolan. Musiałem wymyślić mu coś na obiad.
- Co ja ci mogę ostrego zrobić do jedzenia?
Zamyśliłem się na głos, idąc powoli do kuchni.

Elf skinął głową. Przez chwilę siedział tak jeszcze na kanapie, ale w końcu wstał i ruszył za nim do kuchni.
-Cokolwiek nie wymyślisz zapewne będzie pyszne. - Uśmiechnął się pod nosem. Gdy byli już w kuchni Agaron zajął miejsce przy stole, podpierając się na nim łokciem.

- Obyś miał rację i tym razem.
Pokiwałem głową i zamyśliłem się. Postanowiłem zrobić spaghetti z ostrym sosem. Zabrałem się zaraz za przygotowywanie wszystkiego. Na prawdę miałem nadzieję, że będzie mu to smakować. Po jakichś trzydziestu minutach wszystko było gotowe. Nałożyłem mu sporą porcję i postawiłem przed nim.
- Smacznego.
Powiedziałem, sobie wyjmując z szafki czekoladki, nie lubiłem zbyt ostrych potraw.

Agaron nic nie odpowiedział, tylko uśmiechnął się pod nosem. Uważnie przyglądał się młodszemu, co jakiś czas nieco go zagadując. Oczywiście nie na tyle, by ten coś przypalił. Co to, to nie.
-Jak pachnie. - Mruknął zadowolony, jeszcze zanim talerz wylądował przed nim.
- Dzięki...A Ty zamierzasz jeść tylko czekoladki? - Cóż, taki pomysł się Agaronowi w ogóle nie podobał, więc zmarszczył brwi. Zaraz jednak zabrał się za jedzenie. On ostre potrawy lubił. Nie robiły na nim wrażenia.

- Na razie, później sobie może jakieś owocki wyciągnę z lodówki.
Pokiwałem lekko głową. Przecież nie będę się zmuszał do jedzenia czegoś, co mam wrażenie, że przepali mi język i podniebienie.
- Jak dzisiaj nie skończysz dzisiaj to na jutro ci jeszcze wystarczy.
Dodałem, pokazując mniej więcej w stronę kuchenki, na której nadal stały garnki. Sosu było jeszcze sporo, nie lubiłem marnować jedzenia, a sam tego nie ruszę.