Dom Eleiela

Gdy wszedłem do pokoju moim oczom ukazał się uroczy widok. Hiro leżał zagrzebany pod kołdrą i chyba spał. Kurcze, nie wiedziałem, że widok kogoś w moim łóżku może mnie ucieszyć. Starając się nie narobić hałasu podszedłem do łóżka. po drodze zgarnąłem ciuchy Kota z podłogi i położyłem na krześle. W końcu lepiej żeby mu się nie pobrudziły. Bo przestanie do mnie wpadać, ze względu na przerób jego ciuchów. Parsknąłem cichutkim śmiechem. Ostrożnie wsunąłem się pod kołdrę i objąłem Hiro ramieniem. Miałem nadzieję, że nie ma nic przeciwko, ale patrząc na jego skłonność do przytulania to na pewno nie. Przyciągnąłem go też trochę do siebie. Mimo, że wiosna, to nocami bywało chłodno, prawda. No a koty lubią ciepło, wiec działanie było jak najbardziej logiczne. Wtuliłem twarz we włosy Hiro i wyszeptałem - Dobranoc, Kocie. - Nie wiedziałem czy śpi, ale na pewno nie zaszkodziło tego powiedzieć.




Obudziłem się trzymając w ramionach Kota. Musiał się nieźle kręcić w nocy, gdyż obecnie to on miał twarz wtuloną w moją pierś, a ręce zacisnął mi na koszulce. Jedną nogę zaś przerzucił przez moje. Było to urocze. Gorzej, że wybitnie potrzebowałem wstać. Chyba muszę go obudzić. Delikatnie nim potrząsnąłem i szepnąłem mu do ucha. - Hiro, wstawaj. Muszę do kibelka. Nie będę przecież owijał w bawełnę.